Hoezo snowbirds
In 2013 hebben wij 3 maanden door de Verenigde Staten gereisd en een heerlijke tijd gehad. Dat er thuis iets vervelends gebeurde had wel enige invloed, maar de fascinatie voor het land bleef. Tijdens die reis hebben we veel over het land gepraat. Ook over het feit dat we er al zo vaak zijn geweest en waarschijnlijk nog vaak zullen terugkomen.
Het is gewoon een feit bij ons dat wij het land zó afwisselend vinden dat we er elk jaar naartoe willen. Ga maar eens naar California op vakantie en een jaar later naar New York. Ik hoef niets meer uit te leggen.
Een vaag idee ontstond om iets permanents te organiseren. Een auto huren gaat net voor drie maanden, maar langer kan echt niet. Bovendien wordt het onbetaalbaar.
Het idee krijgt vorm
Eenmaal in Florida keken we elkaar aan en dachten beiden hetzelfde: hier zouden we een huis kunnen kopen.
We zijn toen gewoon eens langs een heleboel sites op internet gaan struinen om te kijken wat zoiets nu eigenlijk kost.
Het kost heel wat. Er zijn een heleboel overwegingen om iets aan te schaffen en daar zal ik ook wel eens over schrijven, maar nu kwamen we uit op een mobile home op een 55+ park in het midden van Florida.
Huis zoeken
We besloten om het eerste jaar er één te huren. Je kunt dan het idee toetsen en later beslissen of je het huis echt wilt hebben. Je kunt dan een half jaar overwinteren zonder al te veel risico te lopen dat je het niet meer kwijt raakt als het toch niet bevalt.
We zijn voor de vorm ook nog even in Arizona wezen kijken, maar ik vond het daar niet helemaal ok.
Enthousiast
En toen ging het plannen van start. Na thuiskomst hebben we alle aspecten doorgesproken en de plannen werden steeds reëler. Eigenlijk konden we niet meer wachten.
We hebben een auto gekocht. Het was toch niet eenvoudig om op afstand een mooie auto uit te zoeken voor een redelijke prijs die helemaal ok was, maar het is gelukt. Ik wilde heel graag een “posh” car en mijn Frans een pickup truck. Ik heb gewonnen. Er werd een auto gekocht bij een hele grote dealer die al een half jaar met een Chrysler 300 in zijn maag zat.
 |
| Gaaf? Dacht ik ook |
Een weekje Florida
Toen hebben we de stoute schoenen aangetrokken en hebben een week Florida geboekt. We hebben onze auto opgehaald en hebben er waanzinnig tevreden een week in gereden.
Toen zijn we naar ons 55+park gereden en hebben daar 4 verrukkelijke dagen doorgebracht. De verhuurder liet ons 4 dagen in “ons” huisje logeren en de auto op de oprit parkeren tot we in oktober weer terug zouden komen. Ik hou van die man.
Regelen
Na thuiskomst zijn we een week druk geweest om een to-do lijst te maken. Je moet toch goed voorbereid een half jaar weg kunnen? Een half jaar in de USA betekent een half jaar je familie, je huis en auto achterlaten. Je vaste lasten moeten in die tijd betaald worden. En meer van dat soort zaakjes. Ook moeten we een visum hebben voor minstens een half jaar. Een visa waiver is niet goed genoeg.
Auto
Allereerst is er natuurlijk het fenomeen “auto in de USA”. Deze stap hebben we onafhankelijk van de beslissing om een half jaar in Florida te gaan wonen genomen. Gaan we weer 3 maanden door het land toeren, nemen we weer onze eigen auto. Wij hoeven niet meer te huren. Dat is misschien een groot risico, maar wij vinden het een heerlijk idee om in onze eigen Brutus te rijden. Het onderhoud doen we gewoon zelf of laten we bij de Walmart doen. Ook kunnen we besluiten om Brutus een beetje te pimpen. Je weet maar nooit. Als we weer naar huis moeten, kunnen we Brutus netjes in een “self storage” opbergen tot de volgende keer.
Dan het visum
Allereerst zijn we op zoek gegaan op internet. Eerst op de .GOV pagina’s. Er blijken een heleboel wetenswaardigheden online te staan en we hebben de meeste gelezen. Dat gaan we in de komende maanden veel meer doen, want er zijn een heleboel dingen die voor ons niet zo vanzelfsprekend zijn als voor de Amerikanen.
Natuurlijk kwamen we uiteindelijk terecht op de site van het consulaat in Amsterdam. Daar staat een prima gebruiksaanwijzing hoe te handelen om een visum te krijgen… in het Engels. Hou er rekening mee dat je in het begin niet alles begrijpt.
En… geloof me… volg die gebruiksaanwijzing letterlijk op. Denk nu niet dat er dingen in staan die niet voor jou van toepassing zijn! Alles is ook voor jou. ALLES!!
Telefoon
Denk niet dat je je telefoon mee het gebouw in kan nemen. Mag echt niet. Ook niet uitgeschakeld. Je wordt niet toegelaten met telefoon. Ze hebben geen kluisjes.
Wij ontdekten aan de overkant van de straat een bedrijf dat ons hielp de telefoon veilig onder de toonbank op te bergen tot we weer terug waren. En passant bedacht ik me dat ik ook alle opladers, extra batterijen, zakmessen, snoertjes en flesjes drinken achter moest laten. Eigenlijk alles wat je in een vliegtuig ook niet mag meenemen.
Tijdens de security controle buiten bleek wel hoe handig dat is geweest.
Pasfoto’s
Eenmaal binnen kregen we weer een controle en moesten we alles achterlaten wat we in het eigenlijke consulaat niet nodig hadden. Dus de zorgvuldig uitgespitte handtas moest dus wel even achter blijven. Alleen de papieren en kleren mochten mee.
Toen we door de deur van de wachtkamer waren gegaan, werden we gevraagd of we de juiste pasfoto’s mee hadden. Verbaasd keken we elkaar aan, want wij hadden de handleiding netjes opgevolgd en onze pasfoto’s (5×5 cm) al ge-upload. Deze waren een week of twee oud en stonden ook op één van de paspoorten. De mijne had ik opnieuw moeten laten maken omdat de 5×5 regel niet goed was en was dus maar een week oud.
Een mede wachtende man verklaarde dat zijn pasfoto een half jaar oud was, maar dat kon de controleur toch tegenspreken, want de foto stond op zijn paspoort. Dat paspoort was een jaar oud, dus de foto ook.
Hij mocht weer het pand verlaten om een nieuwe foto te laten maken. ook mocht hij een nieuwe afspraak maken.
Volg in vredesnaam de aanwijzingen op de site tot op de letter op, want je krijgt geen uitzondering.
Advies: upload een recente foto en hij wordt meteen beoordeeld. Kan niet meer fout gaan. De metadata van de foto wordt meegestuurd. Daar staat ook de datum in.